Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

Χρονολογικός πίνακας:Βυζαντινή Αυτοκρατορία, ξένη κυριαρχία, Νεότερη Ελλάδα έως και σήμερα



                            ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
                             Από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, τη ξένη κυριαρχία και τη
                             Νεότερη Ελλάδα έως και σήμερα.
                                     
330 μ.Χ.             11 Μαΐου. Εγκαίνια της Κωνσταντινούπολης.
476 μ.Χ.             Κατάλυση δυτικού ρωμαϊκού κράτους
858-867 μ.Χ.      Σχίσμα. Φώτιος και πάπας Νικόλαος .Οριστική ρήξη το 1054,
                           μεταξύ Μιχαήλ Κηρουλάριου και πάπα Λέων  Θ΄.
Αρχές 8ου  αι.      Άραβες, πρόδρομοι των Τούρκων. Μάχες μεταξύ Βυζαντινών και Αράβων
                           (αργότερα  Τούρκων) στον Τίγρη και στον Ευφράτη.
1000 μ.Χ.           Έναρξη νεοελληνικής λογοτεχνίας.
1204 μ.Χ.           Φράγκοι (4η Σταυροφορία)
                           Βυζαντινή Αυτοκρατορία
                           Αυτοκρατορία της Νίκαιας
                           Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας
                           Δεσποτάτο Ιωαννίνων (Μιχαήλ Α΄ Κομνηνός Δούκας & Θεόδωρος
                           Δεσποτάτο Μωρέως (Παλαιολόγοι – Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος)
                           Ο Κομνηνός διώχνει  τους Φράγκους από την Ήπειρο. Ο Παλαιολόγος
                           διώχνει τους Φράγκους από τη Πελοπόννησο, Μυστρά,Μάνη.
1081-1185 μ.Χ. Έριδα κατά τη βασιλεία των Κομνηνών για τα κτήματα (να πηγαίνουν
                           στους απογόνους τους, κυρίως των στρατιωτικών)
                           Εμφύλιοι πόλεμοι.
                           Γρηγόριος  Παλαμάς  Vs  μοναχό Βαρλαάμ (θεολογικά ζητήματα-ο πρώτος χριστιανικά ενώ ο δεύτερος υποστηρίζει Αριστοτέλη και Πλάτωνα
                           για τη δημιουργία του κόσμου. – Ενωτικοί  και ανθενωτικοί.
1071 μ.Χ.           Μάχη στο Μάτζικερτ.  Ρωμανός  Διογένης. Σώζεται μόνο η Καππαδοκία
                           και η Τραπεζούντα λόγω άγονων περιοχών. Ο Ερτογρούλ με άδεια του Σελτζούκου σουλτάνου του Ικονίου Αλαεδδίν Α΄ στη περιοχή του Σογιούτ
                           αφομοίωνε μάζες ισλαμιστών.(Oσμάν ή Οθμάν. Γιος του Ερτογρούλ εξ’ού και το όνομα Οθωμανοί Τούρκοι.
1211 μ.Χ.           Οι Βενετοί καταλαμβάνουν τη Κρήτη.
                          
1354 μ.Χ.           Οι Οθωμανοί κυριεύουν τη Καλλίπολη.
1362-1363 μ.Χ. Μουράτ Α΄. Κυριεύει την Ανδριανούπολη και αρχίζει το παιδομάζωμα.
                           (παιδιά ηλικίας  15-20 χρόνων.)
                           Ο Μανουήλ ο Β΄(γιος του Ιωάννη  Ε΄ του Παλαιολόγου) κρατά τη
                           Θεσσαλονίκη και θέλει την ένωση με το Πάπα λόγω του κινδύνου. Το κράτος του είναι από το Βέρμιο έως το Νέστο και αντιστέκεται στις Σέρρες, Θεσσαλονίκη, Βέροια.
1369 μ.Χ.           Οι Τούρκοι καταλαμβάνουν την Ανδριανούπολη που γίνεται η πρώτη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα του οθωμανικού κράτους.
1383 μ.Χ.           Κατάκτηση των Σερρών.       
1391 μ.Χ.           Ο Βαγιαζίτ ο Α΄ κυριεύει τη Θεσσαλονίκη.
1393 μ.Χ.           Ο Βαγιαζίτ ο Α΄ κυριεύει τη Θεσσαλία.
1396 μ.Χ.           Μάχη της Νικόπολης.
1402 μ.Χ.           Μογγόλοι. (Τιμούρ Λέγκ). Ήττα των Τούρκων.  Δέκα χρόνια ανωμαλία
                           στους Τούρκους με τους γιους του Βαγιαζίτ.
1403 μ.Χ.           Ο Μανουήλ ο Β΄ ξαναπαίρνει τη Θεσσαλονίκη.
1430 μ.Χ.           Ο Μουράτ ο Β΄ ξανακυριεύει τη Θεσσαλονίκη  και παίρνει και τα Ιωάννινα. Ο Βησσαρίων (αρχιεπίσκοπος Νίκαιας) και ο Μανουήλ ο Β΄
                           θέλουν ένωση με το πάπα αλλά οι ηγέτες της Ορθοδοξίας όχι. Τότε
                           χωρίστηκαν σε ενωτικούς και ανθενωτικούς και άρχισε διχόνοια στο
                           Βυζαντινό Κράτος.
1453 μ.Χ.           Μεχμέτ ο Β΄. Καταλαμβάνει τη Κωνσταντινούπολη (Μωάμεθ Πορθητής)
1460 μ.Χ.           Μεχμέτ ο Β΄. Καταλαμβάνει τη Πελοπόννησο. Το Δεσποτάτο του Μυστρά στα χέρια των Τούρκων.
1461 μ.Χ.           Μεχμέτ ο Β΄. Καταλαμβάνει τη Τραπεζούντα.

1463-1479 μ.Χ. Τουρκοβενετικοί  πόλεμοι. Χάνουν οι Βενετοί το 1470 την Εύβοια. Το
                           1472 έγινε ο γάμος της ανηψιάς του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου (κόρη του Θωμά Παλαιολόγου) με τον Ιβάν Βασίλιεβιτς και οι Ρώσοι διεκδικούν το θρόνο

1466 μ.Χ.           Έρχονται κατόπιν εντολής του Μεχμέτ Β΄ ,πληθυσμός από τη Καραμανία,
                           τη Χίο, το Πόντο προς τη Κωνσταντινούπολη οι οποίοι ασχολούνται με το
                           εμπόριο και αναδεικνύονται για την προσωπική τους προβολή. (Από εκεί
                           προέρχονται οι Καραμανλήδες).
         1499-1503 μ.Χ. Βενετουρκικός πόλεμος.
1566 μ.Χ.           Κατάκτηση της Χίου.

16ος  αι. (τέλη)    Ζωηρεύει η κίνηση σε Ναύπλιο, Αθήνα, Θήβα Λάρισα Ιωάννινα, Σμύρνη,
                           Κωνσταντινούπολη. Από Θεσσαλία και Μακεδονία προς κεντρική Ευρώπη, Σερβία κ.λ.π. (σχετικά με το εμπόριο)
                           Κλέφτες και Αρματωλοί. Οι πρώτοι δούλευαν μόνοι τους και οι δεύτεροι
                           από κλέφτες πήγαιναν στην υπηρεσία του Σουλτάνου.

1522 μ.Χ.           Κατάκτηση της Ρόδου.
1540 μ.Χ.           Οι Τούρκοι παίρνουν τη Μεθώνη, Κορώνη, Ναύπακτο. Οι Έλληνες πολεμούν με τους Βενετούς εναντίον των Τούρκων.
                           Οι Έλληνες το 16ο αι. πολεμούν στη Ρόδο με τους ιππότες του Αγ. Ιωάννου.
1566 μ.Χ.           Κατάκτηση της Χίου.
1570-1573μ.Χ.   Βενετουρκικός πόλεμος. Στις 7 Οκτωβρίου γίνεται η ναυμαχία στη Ναύπακτο όπου πήρε μέρος ο Θερβάντες (Ισπανός λογοτέχνης). 
1573-1576 μ.Χ. Επαφές διαμαρτυρόμενων με ορθοδόξους.
1645-1669 μ.Χ.  Πόλεμοι Τούρκων και Κρητικών.(Χάνδακας Ηρακλείου)
                           Η Κρήτη χωρίζεται στο Χάνδακα-Χανιά-Ρέθυμνο.
1687 μ.Χ.           26 Σεπτεμβρίου. Βόμβα του Μοροζίνη (αρχιστράτηγος Βενετός) κτυπά
                           την Ακρόπολη των Αθηνών που είναι κλεισμένοι οι Τούρκοι.
1699 μ.Χ.           Οι Βενετοί κρατούν τη Πελοπόννησο (συνθήκη του Κάρλοβιτς) αλλά τη
                           χάνουν το 1715.
17ος αι.                Μεταφέρεται το Πατριαρχείο στη συνοικία Φανάρι και τους αιώνες 17ο ,
                           18ο, 19ο παίζει σημαντικό ρόλο η Φαναριώτικη τάξη Ελλήνων.
                           Γεωργοί. Χωρίζονται σε ελεύθερους δουλοπάροικους και δούλους.
                           Ελεύθεροι. Δεν ήταν ελεύθεροι γιατί ο σουλτάνος ήταν ο κύριος της γης.
                           και καλλιεργούσαν τη γη ανά τακτά διαστήματα. Απαγορεύονταν να
                           μετακινούνται γιατί μειώνονταν οι πόροι των τιμαριούχων ή σπαχήδων.
                           Δουλοπάροικοι. Δούλευαν σε κτηματίες και ήταν είτε χριστιανοί είτε
                           μουσουλμάνοι.
                           Σκλάβοι ή δούλοι. Δεν έχουν δικαιώματα και είναι σκλάβοι.
                           Μαζικοί και ατομικοί εξισλαμισμοί. Γενίτσαροι από 15 έως 20 χρονών,
                           6-10 για τα ανάκτορα. Τελευταίο παιδομάζωμα το 1705. Εξόντωση των γενιτσάρων το 1826.
                           Καδής. Αντιπροσωπεύει τη δικαστική εξουσία.
                           Αγάς ή βοεβόδας ή μπέης. Αντιπροσωπεύει τη πολιτικοστρατιωτική εξουσία.
                           Κοτσάμπασης. Άρχοντας.

1710-1711 μ.Χ.  Ρωσοτουρκικός πόλεμος.
1768-1774 μ.Χ.  Ρωσοτουρκικός πόλεμος.
1779 μ.Χ.           Θάνατος του Κοσμά του Αιτωλού.
1787-1792 μ.Χ.  Ρωσοτουρκικός πόλεμος.
18ος  -19ος  μ.Χ.   (Τέλη του ενός, αρχές του άλλου.)  Διαφωτισμός. Αδαμάντιος Κοραής,
                           Άνθιμος Γαζής κ.λ.π.
                           Αδαμάντιος Κοραής. Γεννήθηκε το 1748 στη Σμύρνη, σπούδασε γιατρός
                           στη Γαλλία και ήταν οπαδός της καθαρεύουσας.
                           Ρήγας Βελεστινλής. Γεννήθηκε στο Βελεστίνο της Θεσσαλίας. Επηρεασμένος από τη Γαλλική Επανάσταση. Διετέλεσε γραμματικός του Αλέξανδρου Υψηλάντη. Θάνατος το 1798 στο Βελιγράδι.
1800-1803 μ.Χ.  Πόλεμος του Αλή πασά με τους Σουλιώτες.
1803 μ.Χ.           Δεκέμβριος. Ο μοναχός Σαμουήλ ανατινάζεται στο Κούγκι.
1813 μ.Χ.           Εταιρία Φίλων των Μουσών
1814 μ.Χ.           Εταιρία των Φιλικών. ΄Ιδρυση από τους Εμμανουήλ Ξάνθο, Νικόλαο
                           Σκουφά, Αθανάσιο Τσακάλωφ.
1820 μ.Χ.           Φεβρουάριος. Ο Υπουργός Εξωτερικών του Ρώσου Τσάρου, Ιωάννης Καποδίστριας αρνείται τη πρόταση του Ξάνθου να αναλάβει τη αρχηγία της Επανάστασης αλλά την αποδέχεται ο Αλέξανδρος Υψηλάντης. Ο Υψηλάντης διακηρύσσει την επανάσταση (τέλη Οκτωβρίου) λόγω της
                           Εξέγερσης του Αλή πασά. Αρχηγοί ορίζονται οι Γιωργάκης Ολύμπιος,
                           Γιάννης Φαρμάκης, Σάββας Καμινάρης, Θεόδωρος Βλαδιμηρέσκου (είχε
                           μυηθεί το 1819 από τον Ολύμπιο) και μαζί με τον Ολύμπιο εξεγέρθηκαν
                           μετά το θάνατο του ηγεμόνα της Βλαχίας  Αλέξ. Σούτσου.
                           Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης εισβάλλει στη Μολδαβία στις 22 Φεβρουαρίου
                           του 1821. Αφορίζεται ο Υψηλάντης και ο τσάρος τον διαγράφει από το
                           στράτευμα. Δεν μπόρεσε να επιβάλλει τη τάξη λόγω της διχόνοιας και της διαφοράς εθνικής σημασίας μεταξύ Ελλήνων, Βουλγάρων, Σέρβων κ.λ.π. και της διαφωνίας των αρχηγών.
                           Ιερός λόχος.  Νέοι οι οποίοι υπομένουν τα πάντα και είναι ιδεολόγοι. Στις
                           7 Ιουνίου 1821 διακόσιοι ιερολοχίτες σκοτώνονται ύστερα από μάχη.
1821-1823 μ.Χ.  22 Φεβρουαρίου. Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης κηρρύσει στο Ιάσιο την  Επανάσταση.
                           Επανάσταση στην Ελλάδα.
                           Πελοπόννησος. Μάνη και Αχαΐα. Στις 23 Μαρτίου, εξέγερση των κατοίκων της Καλαμάτας και απελευθέρωση της πόλης με το Παπαφλέσσα πρωτεργάτη. (Εξέγερση στα Κάστρα Μεθώνης, Κορώνης, Πάτρας, Πύλου, Ακροκορίνθου, Καρύταινα).
                           10 Απριλίου. Απαγχονισμός του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄ Κωνσταντινούπολη.
                           23 Απριλίου. Μάχη της Αλαμάνας. Ο Αθανάσιος Διάκος προσπαθεί ανεπιτυχώς να ανακόψει τη κάθοδο των τουρκικών δυνάμεων του Ομέρ Βρυώνη.
                           Καλύτερη οργάνωση τα άτακτα σώματα(βοσκοί, βιοτέχνες κ.λ.π.) στη Τριπολιτσά όπου τα διοργανώνει ο Κολοκοτρώνης.
                           Άλωση της Τριπολιτσάς στις 23 Σεπτεμβρίου 1821.
                           Μάχες στη Πελοπόννησο. (άτακτα σώματα-μάχες στο Λεβίδι, στη Γράνα,
                           Βαλτέτσι).
                           Μάχες στη Στερεά Ελλάδα.(πειθαρχημένος στρατός-Λειβαδιά, Ναύπακτο,
                           Σάλωνα, Αντίρριο, Αθήνα).
                           7 Μαΐου. Μάχη στο Δραγατσάνι.
                           Γραβιά (8 Μαΐου 1821). Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος νικά τα στρατεύματα του Ομέρ Βρυώνη.
                           12 και 13 Μαΐου. Μάχη του Βαλτετσίου.                  
                           Βασιλικά (26 Μαΐου 1821)
                           Κρήτη
                           Νησιά
                           Ύστερα στη Θεσσαλία και  Μακεδονία.
1821μ.Χ.            Τέλη Μαΐου
                           Μονή Καλτεζών. Πρόκριτοι και οπλαρχηγοί μαζεύονται ώστε να δώσουν και να εντάξουν το πρώτο πολίτευμα με ισχύ ως τη πτώση της Τριπολιτσάς. Αντίδραση των κοτσαμπάσηδων οι οποίοι βλέπουν το Δημ. Υψηλάντη να αναγνωρίζεται ως αρχιστράτηγος.
                           Πρώτη σύγκρουση ανάμεσα στους πολιτικούς και στους στρατιωτικούς.
                           Κολοκοτρώνης και Υψηλάντης φαίνονται μετριοπαθείς και δεν θέλουν να σκοτωθούν οι κοτζαμπάσηδες από το λαό που ήταν εξαγριωμένος.
1821 μ.Χ.           23 Σεπτεμβρίου. Άλωση της Τριπολιτσάς.
                           20 Δεκεμβρίου. Α΄ Εθνοσυνέλευση.
1822 μ.Χ.           Μέσα Μαΐου γίνεται απόβαση από Αιγύπτιους στη Κρήτη (Χασάν πασάς)
1822 μ.Χ.           1 Ιανουαρίου. Ψηφίζεται το πρώτο πολίτευμα της Ελλάδας.
                           (Οργανικός νόμος = πρώτο σύνταγμα).
                           Πρώτη κεντρική εξουσία(πρώτη κυβέρνηση) = το Εκτελεστικόν. Πρόεδρος Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, εκπρόσωπος των πολιτικών. Το Βουλευτικόν είχε πρόεδρο τον Δημ. Υψηλάντη  ο οποίος ήταν εκπρόσωπος των στρατιωτικών.
                           Η κυβέρνηση μετά τις καταστροφές από τις μάχες χάνει την αίγλη της και προσπαθεί να αποκτήσει το κύρος της αφού έβλεπε ότι η Πελοποννησιακή Γερουσία είναι στο πλευρό του Κολοκοτρώνη και αντιτάσσει ως υποψήφιο για αντιστράτηγο τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη.
                           25 Ιανουαρίου. Θάνατος του Αλή πασά.
                           30 Μαρτίου -2 Απριλίου. Καταστροφή της Χίου.
                           6-7 Ιουνίου. Πυρπόληση της τουρκικής ναυαρχίδας στη Χίο από το Κανάρη.
                           4 Ιουλίου. Ήττα κατά τη μάχη στο Πέτα.
                           26 Ιουλίου. Καταστροφή του Δράμαλη στα Δερβενάκια.
                           28 Ιουλίου. Το Σούλι παραδίδεται στους Τούρκους.
                           9 Αυγούστου. Μάχη στο Κεφαλόβρυσο. Θάνατος Μάρκου Μπότσαρη.
                           Νοέμβριος-Δεκέμβριος. Πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου.
                           24 Δεκεμβρίου. Ο λόρδος Βύρων φτάνει στο Μεσολόγγι.
1823 μ.Χ.           Β΄ Εθνοσυνέλευση. Έγινε στο Άστρος το μήνα Μάρτιο.
                           Κατάργηση του τίτλου του αρχιστρατήγου που είχε ο Κολοκοτρώνης.
                           Η εθνοσυνέλευση τελειώνει στις 18 Απριλίου του 1823 και ο Κολοκοτρώνης έρχεται σε αντίθεση με τον Μαυροκορδάτο.
                           Α΄ εμφύλιος πόλεμος, μεταξύ Κολοκοτρώνη (κόμμα των στρατιωτικών) και κόμμα των πολιτικών (καλαμαράδων). Επικρατούν οι πολιτικοί, κυρίως οι πρόκριτοι της Αχαΐας, Ανδ. Ζαΐμης  και Ανδ. Λόντος, που επηρεάζουν τη κυβέρνηση Κουντουριώτη. Ο Κολοκοτρώνης θέλει να παραδώσει το Ναύπλιο στο Ζαΐμη. Στη δεύτερη φάση του εμφύλιου οι Πελοποννήσιοι  συμμαχίζουν και εναντιώνονται στους Ρουμελιώτες και Νησιώτες. Ο Κολοκοτρώνης εξευτελίζεται και φυλακίζεται στην Ύδρα, στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία από ρουμελιώτικα στρατεύματα. Αυτό φανατίζει τους Πελοποννήσιους για τους Στερεοελλαδίτες. Μεγάλη ευθύνη φέρουν οι κοτζαμπάσηδες της Πελοποννήσου και οι Φαναριώτες πολιτικοί -όπως είναι ο Μαυροκορδάτος -για όλη αυτή τη κατάσταση.
                           Mετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου υπάρχει ενδιαφέρον από τα μεγάλα ευρωπαϊκά κράτη. Έτσι δημιουργούνται τα πρώτα πολιτικά κόμματα.
                           Το Αγγλικό (Αλ. Μαυροκορδάτος), το Γαλλικό (Κωλλέτης) και αργότερα το Ρωσικό. Η διαμόρφωσή τους συντελείται μετά την άφιξη του Καποδίστρια. Ανταγωνισμός των δυο πρώτων μεγάλων κομμάτων το 1824-1825.
1824 μ.Χ.           Τουρκοαιγυπτιακή συνεργασία. Σκληρότητα εναντίον των Κρητών.
                           Στις 27 Μαΐου αιγυπτιακά πλοία κτυπούν τη Κάσο.
                           Στις 21 Ιουνίου ο τουρκικός στόλος κτυπά τα Ψαρά.
                           Στις 3 Ιουλίου ο τουρκικός στόλος καταστρέφεται στα Ψαρά.
                           15 Απριλίου-12 Δεκεμβρίου. Ο Κιουταχής πολιορκεί το Μεσολόγγι.
1825 μ.Χ.           Το Φεβρουάριο περνά από τη Κρήτη στη Μεσσηνία.
                           26 Απριλίου. Ο Ιμπραήμ καταλαμβάνει τη Σφακτηρία.
                           Τον Απρίλιο αποφυλακίζεται ο Κολοκοτρώνης (γιατί ο Καραϊσκάκης και ο Τζαβέλλας  αποχωρούν στη Στερεά Ελλάδα όπου ήταν).
                           20 Μαΐου. Μάχη στο Μανιάκι. Θάνατος του Γρηγόρη Δικαίου (Παπαφλέσσα).                                                                                              Ο Κολοκοτρώνης προσπαθεί να φέρει αντίσταση στον Ιμπραΐμ στα σύνορα Μεσσηνίας-Αρκαδίας αλλά δεν τα καταφέρνει και ο Ιμπραήμ παίρνει τη Τριπολιτσά (10 Ιουνίου)  και φτάνει ως το Ναύπλιο (12 Ιουνίου 1825) αλλά ο Μακρυγιάννης και ο Υψηλάντης τον διώχνει.
                           5 Ιουνίου. Δολοφονείται ο Οδυσσέας Ανδρούτσος από τον Ιωάννη Γκούρα.
                           Τρίκορφα 23-24 Ιουνίου. Ο Κολοκοτρώνης χάνει μια μάχη κυρίως από ασυμφωνία των αρχηγών. Από τη Στεμνίτσα γράφει προς όλες τις μεγάλες δυνάμεις για βοήθεια.
1826 μ.Χ.           Στις 10 Απριλίου οι Τουρκοαιγύπτιοι πολιορκούν το Μεσολόγγι και γίνεται η ηρωική έξοδος (Κιουταχής-Ιμπραήμ).
                           3 Αυγούστου. Ο Κιουταχής καταλαμβάνει την Αθήνα (πολιορκία της Ακρόπολης).
                           24 Νοεμβρίου. Νίκη του Καραϊσκάκη στην Αράχωβα.
1827 μ.Χ.           24 Απριλίου. Πανωλεθρία στο Παλαιό Φάληρο (22 Απριλίου τραυματίζεται τυχαία ο Καραϊσκάκης και στις 23 Απριλίου πεθαίνει).
                           Το Μάιο ο Ιμπραήμ με τα προσκυνοχάρτια και τη πείνα προσπαθεί να πιάσει με το καλό τους Πελοποννήσιους.
                           20 Οκτωβρίου. Ναυμαχία του Ναυαρίνου. Τυχαία σύγκρουση του τουρκοαιγυπτιακού  στόλου με το στόλο των τριών ναυάρχων (Κόδριγκτον-Δεριγνί-Χέιδεν) των τριών μεγάλων δυνάμεων και εξοντώνουν τον εχθρό.
1828 μ.Χ.           Γ΄ Εθνοσυνέλευση (Τροιζήνα).
                           Αρχές Ιανουαρίου. Έρχεται ο Καποδίστριας στην Ελλάδα. Όνειρο του Καποδίστρια είναι να κάνει τη χώρα γεωργική και αυτάρκη.
                           Φορολογικές μεταρυθμίσεις.
                           Δεκάτη (δηλαδή το 10% των ιδιόκτητων γαιών)
                           Τριτοδέκατο (το 30% για τα προϊόντα των εθνικών γαιών).
                           Αν και ασύμφορο για τους φτωχούς το σύστημα πέτυχε γιατί πλήρωναν όλοι.
1831 μ.Χ.           27 Σεπτεμβρίου. Ο Καποδίστριας δολοφονείται από τους Μαυρομιχάληδες. Μέχρι το 1833 επικρατεί αναρχία. Ξεσηκώνονται οι νοικοκυραίοι της Ύδρας και οι προύχοντες της Μάνης (Μαυρομιχάληδες).
                           Ανταρσία του Μακεδόνα στρατιωτικού Τσάμη Καρατάσου στη Στερεά Ελλάδα. Οι Μεγάλες Δυνάμεις προτείνουν τον Όθωνα.
1833 μ.Χ.           Ιανουάριος. Άφιξη του Όθωνα με τα τρία μέλη της αντιβασιλείας (Armanperg,Maurer,Heideck).
                           Tα κόμματα –όπως έχουμε αναφέρει –είναι τρία, και επίσημα.
                           Αγγλικό: Μαυροκορδάτος (γλωσσομαθής, έξυπνος, φιλόδοξος).
                           Γαλλικό: Κωλλέτης (άλλοτε γιατρός του Αλή πασά, ψεύτης, καιροσκόπος).
                           Ρωσικό: Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
                           Το κράτος διαιρείται σε δέκα νομούς και κάθε νομός σε επαρχίες και δήμους.
                           Ιδρύεται το Ανώτατο Λογιστήριο και το Εθνικό Νομισματοκοπείο.
                           Πολιτικές αναταραχές.
1835 μ.Χ.           Ενηλικιώνεται ο Όθωνας (20 χρονών) και αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση με καγκελάριο τον Armansperg.
                           Πτώση του Armansperg και πρωθυπουργός ο Rudhart.
                           Πτώση του Rudhart. Πρωθυπουργός ο Ζωγράφος (υπουργός Εξωτερικών, πριν ήταν πρεσβευτής στη Κωνσταντινούπολη).
                           Λόγω της δυσφορίας του Όθωνα από τη γαλλική επιρροή προς το Κωνσταντίνο Ζωγράφο, βγάζει το Ζωγράφο και τοποθετεί το Μαυροκορδάτο. Παραιτείται όμως σε δέκα ημέρες γιατί δεν εκπληρώνονται αυτά που είχε προτείνει.
1841 μ.Χ.           Από τις 9 Αυγούστου έως 3 Σεπτεμβρίου 1843 διαρκεί η κυβέρνηση Χρηστίδη.
                           Ιδρύεται η Εθνική Τράπεζα.
                           Ο Μαυροκορδάτος γίνεται πρεσβευτής στη Κωνσταντινούπολη.
                           Αιματηρές οικονομίες και δυστυχία.
1843 μ.Χ.           3 Σεπτεμβρίου. Επανάσταση.
                           Επειδή ο Όθωνας δεν εμπιστεύονταν τους υπουργούς του καθυστερούσε την υπογραφή σημαντικών εγγράφων. Ο Μακρυγιάννης συνωμοτεί με πολιτικούς και στρατιωτικούς. Ο Ανδρέας Λόντος ,εκπρόσωπος του αγγλικού κόμματος και ο Ανδρέας Μεταξάς αρχηγός του ρωσικού, επιδίωξαν με τη βοήθεια του Μακρυγιάννη, να αποσπάσουν από τον Όθωνα την παραχώρηση συντάγματος ή να τον κάνουν να παραιτηθεί.
                           Όμως η βοήθεια ήταν μηδαμινή. Ο Μακρυγιάννης έρχεται σε επαφή με το Δημήτρη Καλλέργη, αρχηγό του ιππικού. Ο Καλλέργης πηγαίνει στο παλάτι στις 3 Σεπτεμβρίου του 1843 και έρχεται ο Μακρυγιάννης καθώς και οι επαναστάτες Λόντος και Ζωγράφος. Ο Όθωνας εμφανίζεται στη Πλατεία Ανακτόρων, στο Παλάτι, μαζί με το νέο πρωθυπουργό Ανδρέα Λόντο και ο λαός ζητωκραυγάζει.
                           Γίνεται Εθνική Συνέλευση (συνταγματική μοναρχία).
                           Προτάσεις για το σύνταγμα.               . α. Καθορίζεται η χριστιανική θρησκεία ως επίσημη θρησκεία (ορθόδοξη).
                           β. Δικαιώματα του Έλληνα πολίτη (ποιοι έχουν πολιτικά δικαιώματα, ποιοι είναι Έλληνες κ.λ.π.).
1844 μ.Χ.           6 Αυγούστου. Βουλευτικές εκλογές. Κυβέρνηση Ιωάν. Κωλλέτη (διήρκησε μέχρι τις 12 Σεπτεμβρίου 1847)
1850 μ.Χ.           Τα Παρκερικά. Το 1850 έγινε αποκλεισμός των ελληνικών παραλίων παρά τις διαμαρτυρίες Γάλλων και Ρώσων από ισχυρή αγγλική ναυτική δύναμη με αρχηγό το ναύαρχο Parker.
1853 μ.Χ.           Κριμαϊκός πόλεμος. Διήρκησε μέχρι το 1856.
                           Ο πόλεμος ξεκίνησε από τον ανταγωνισμό μεταξύ ορθόδοξων και καθολικών για τη κατοχή διαφόρων ιερών στους Αγίους Τόπους, με αντίστοιχους προστάτες Γάλλους και Ρώσους. Η Ρωσία κηρύσσει το πόλεμο στη Τουρκία γιατί ο Τσάρος ήθελε να είναι προστάτης των ορθοδόξων της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Έτσι μαζί με τη Τουρκία που κηρύσσει το πόλεμο στη Ρωσία, μαζί τους κηρύσσουν το πόλεμο και η Αγγλία – Γαλλία. Η Ελλάδα παίρνει το μέρος της Ρωσίας.
                           Ναυμαχία στη Σινώπη (30 Νοεμβρίου 1853) όπου καταστρέφεται ο τουρκικός στόλος. Αρχίζουν ανταρτικά σώματα μετά από αυτό να μπαίνουν στη Θεσσαλία, Μακεδονία, Ήπειρο και να αντιστέκονται στους Τούρκους.
1862 μ.Χ.           Έξωση του Όθωνα.
                           Εξεγέρσεις σε Ναύπλιο, Πάτρα, Μεσολόγγι. Παίρνουν την εξουσία οι: Κανάρης, Βούλγαρης και Μπενιζέλος Ρούφος. Έτσι το βασιλικό ζεύγος αναγκάζεται να εγκαταλείψει την Αθήνα.
1864 μ.Χ.           Ένωση των Ιονίων νήσων με την υπόλοιπη Ελλάδα, όταν ανακοινώθηκε πως θα έρχονταν ως βασιλέας της Ελλάδας ο Γεώργιος ο Α΄.
                           Εισέρχεται στη πολιτική ζωή της χώρας ο Χαρ. Τρικούπης αφού ήταν ο αντιπρόσωπος από τη πλευρά της Ελλάδας που υπέγραψε την ένωση των Ιονίων νήσων.
                           Το πολίτευμα γίνεται Βασιλευομένη Δημοκρατία αντί της Συνταγματικής μοναρχίας.
                           Τότε η Δικαιοσύνη (δικαστική εξουσία) γίνεται ανεξάρτητη και οι δικαστές, αντίθετα με τους άλλους δημοσίους υπαλλήλους.
                           Ο βασιλιάς είναι ανεύθυνος και απαραβίαστος ενώ οι υπουργοί φέρουν ευθύνες.
                           Πρωθυπουργός της χώρας ο Χαρ. Τρικούπης.
1866-1869 μ.ΧΚρητική Επανάσταση.
                           Η Κρήτη ήθελε να ενωθεί  με την Ελλάδα και έκανε διάφορες αναφορές προς τη Πύλη ότι μεροληπτούν εις βάρος των χριστιανών (μεγάλοι φόροι, έλλειψη δρόμων, σχολείων κ.λ.π.)
                           Συγκρούσεις μέχρι το1868 όπου οι Τούρκοι προσπαθούν να καταπνίξουν την επανάσταση. Οι συγκρούσεις διαρκούν μέχρι το 1868 όταν ο μέγας βεζύρης, ο Ααλή πασάς, με τον Οργανικό Νόμο, καθορίζει και τη συμμετοχή χριστιανών στη διοίκηση.
1875 μ.Χ.           Επανάσταση στη Βοσνία –Ερζεγοβίνη με αντίκτυπο στις χώρες της Βαλκανικής.
1877-1878 μ.Χ.  Ρωσοτουρκικός πόλεμος.
1881 μ.Χ.           Επιδικάστηκε στην Ελλάδα η Θεσσαλία και μικρό μέρος της Ηπείρου (περιοχή Άρτας).
                           Κυβέρνηση Κουμουνδούρου (οργάνωση του ναυτικού, συμβάσεις για τη διάνοιξη του Ισθμού της Κορίνθου και κατασκευή σιδηροδρομικής γραμμής: Αθήνα- Πάτρα, Αθήνα- Λάρισα, Λάρισα- Βόλου).
1881-1886 μ.Χ.  Κυβέρνηση Χαρ. Τρικούπη-Δηλιγιάννη
1897 μ.Χ.           Ελληνοτουρκικός πόλεμος (ειδικά στη Κρήτη με ήττα της Ελλάδας).
1904-1908 μ.Χ.  Μακεδονικός πόλεμος. Οι Βούλγαροι θέλουν τη Μακεδονία να προσαρτηθεί στη Βουλγαρία κάνοντας επαναστάσεις.
                           13 Οκτωβρίου. Θάνατος του Παύλου Μελά.
1908 μ.Χ.           Επανάσταση των Νεοτούρκων. Κηρρύσουν τη συναδελφωσύνη των Εθνοτήτων της Μακεδονίας, υπόσχονται των θρησκευτικών δοξασιών, ελευθερία όλων, ισότητα, σύνταγμα.
1909 μ.Χ.           Επανάσταση του Γουδή. Ο Συνταγματάρχης Ν. Ζορμπάς με αξιωματικούς, επί κυβέρνησης Θεοτόκη, είχαν ιδρύσει το «στρατιωτικόν σύνδεσμον» ο οποίος σκοπός ήταν η αύξηση των στρατιωτικών κονδυλίων και την απομάκρυνση των πριγκίπων. Στις 15-16 Αυγούστου γίνεται το κίνημα στη θέση Γουδή. Ο Δημ. Ράλλης (πρωθυπουργός τότε)  θέλησε να διαπραγματευθεί αλλά ήταν αργά. Στις 14 Σεπτεμβρίου στο συλλαλητήριο οι στρατιωτικοί ζητούν μαζί με το λαό: φόρο στα εισοδήματα, κατάργηση της τοκογλυφίας, βελτίωση θέσης εργατών, μεταβολή των υπαλλήλων σε υπηρέτες του λαού. Λόγω της απειρίας του αρχηγού του κινήματος ως πολιτικού, μερικοί αξιωματικοί καλούν το Κρητικό πολιτικό, Ελευθέριο Βενιζέλο και τους συμβουλεύει να γίνουν εκλογές.
1912-1913 μ.Χ.  Βαλκανικοί πόλεμοι. Εμπλεκόμενες χώρες: Ελλάδα, Σερβία, Βοσνία, Βουλγαρία, Τουρκία. Η Ελλάδα διπλασιάζει την έκτασή της. Η Βουλγαρία ήθελε τη Θεσσαλονίκη.
                           9-10 Οκτωβρίου 1912. Μάχη του Σαρανταπόρου.
                           Μάχη του Σκρά(1913)
1914-1918 μ.Χ.  Πρώτος παγκόσμιος πόλεμος.
1920 μ.Χ.           Δολοφονία του Ίωνα Δραγούμη στην Αθήνα.
1919-1922 μ.Χ.  Μικρασιατική εκστρατεία.
                           2-3 Ιουλίου 1921. Μάχη της Κιουτάχειας.
                           8 Ιουλίου 1921. Μάχη του Εσκί Σεχίρ.
                           10-19 Αυγούστου 1921. Μάχη του Σαγγάριου.
                           17-25 Σεπτεμβρίου1921. Μάχη του Αφιόν Καραχισάρ. 

1922-1928 μ.Χ.  13-14 Αυγούστου. Κατάρρευση του μετώπου στη Μικρά Ασία.         Η επανάσταση του 1922.
                           α) Ο Ν. Πλαστήρας, ο Στυλ. Γονατάς και ο Αλ. Χατζηκυριάκος αναγκάζουν το βασιλιά Κωνσταντίνο τον Α΄ να παραιτηθεί (14 Σεπτεμβρίου 1922). Συλλαμβάνουν το πρωθυπουργό Πέτρο Πρωτοπαπαδάκη καθώς και τον αρχιστράτηγο Γ. Χατζηανέστη και τους εκτελούν (δίκη και καταδίκη των έξι τον Οκτώβριο-Νοέμβριο του 1922). Στις 22 Οκτωβρίου 1923 στρατηγοί όπως ο Γ. Λεοναρδόπουλος και Π. Γαργαλίδης, δυσαρεστημένοι από την ανάμειξη του στρατού στη πολιτική, αντεπαναστατούν και απομακρύνονται οι πρώτοι από το στράτευμα (με την έμμεση ανάμειξη του Ι. Μεταξά, αρχηγού του κόμματος ελευθεροφρόνων).
                           β)  Οι αρχηγοί της επανάστασης του 1922 αντέδρασαν μετά από αυτό και διώχνουν το βασιλιά Γεώργιο το Β΄ (18 Δεκεμβρίου 1923) με τη βοήθεια του Αλ. Παπαναστασίου (25 Μαρτίου 1924). Πρώτη δημοκρατική κυβέρνηση του Αλ. Παπαναστασίου η οποία διήρκησε 4 μήνες και 7 ημέρες.
                           Μετά αναλαμβάνει η κυβέρνηση Ανδρέα Μιχαλακοπούλου (Σεπτέμβριος 1924). Τη διακόπτει στις 25 Ιουνίου 1925 το κίνημα του στρατηγού Πάγκαλου, που κάνει επαναστατική κυβέρνηση και εξασφαλίζει τη προεδρία της Δημοκρατίας με νόθο δημοψήφισμα.
                           Η δικτατορία αυτή ανατρέπεται μετά από 14 μήνες (22 Αυγούστου 1926) από το στρατηγό Κονδύλη.
                           Δημιουργείται «Οικουμενική κυβέρνηση» με πρόεδρο το Ζαΐμη και με σύμπραξη Βενιζελικών (Καφαντάρη-Μιχαλακοπούλου) και αντιβενιζελικών (Μεταξά).
                           Αναλαμβάνει ξανά ο Βενιζέλος με εκλογές (19 Αυγούστου 1928).
1928-1932 μ.Χ.  Κυβέρνηση Βενιζέλου (4 Ιουλίου1928-4 Νοεμβρίου 1932).
1932-1933 μ.Χ.  4 Νοεμβρίου 1932. Κυβέρνηση Παν. Τσαλδάρη (αρχηγού λαϊκού κόμματος) με σύμπραξη μικρών πολιτικών ομάδων, Κονδύλη, Μεταξά, Χατζηκυριάκου. Διήρκησε ένα δίμηνο.
                           Αναλαμβάνει πάλι ο Βενιζέλος (16 Ιανουαρίου 1933) και προκηρύσσει εκλογές το Μάρτιο του 1933 όπου τις κερδίζουν οι αντίπαλοί του (Τσαλδάρης, Κονδύλης, Μεταξάς, Χατζηκυριάκος).
                           Την επομένη γίνεται πραξικόπημα από τον Πλαστήρα (6 Μαρτίου 1933) με βοήθεια τους ηττημένους βενιζελικούς -και από τον ίδιο το Βενιζέλο- αλλά αποτυγχάνει γιατί συναντά την αντίδραση του στρατού και του λαού. Ο Πλαστήρας διαφεύγει στο εξωτερικό.
                           Ακολουθεί η απόπειρα δολοφονίας κατά του Βενιζέλου στις 6 Ιουνίου 1933, οργανωμένη από το διοικητή της Γενικής Ασφάλειας, Ι. Πολυχρονόπουλο.
1935 μ.Χ.           1 Μαρτίου. Πραξικόπημα με αξιωματικούς, υποκινούμενους από τον ίδιο το Βενιζέλο και το Πλαστήρα.
                           Η κυβέρνηση Τσαλδάρη με τον αντιπρόεδρο και υπουργό στρατιωτικών το Κονδύλη και των άνευ χαρτοφυλακίου υπουργό Ιωάννη Μεταξά κηρύσσει στρατιωτικό νόμο πνίγοντας το κίνημα. Ο Τσαλδάρης έχει χάσει τη δύναμή του και ο έλεγχος έχει περάσει στους δύο υπουργούς του. Οι στρατιωτικοί καταφεύγουν στη Βουλγαρία όπου άλλοι θανατώνονται, άλλοι πηγαίνουν ισόβια και άλλοι παίρνουν μικρότερες ποινές.
                           Ο Βενιζέλος καταδικάζεται σε θάνατο αλλά καταφεύγει στην ιταλοκρατούμενη Κάσο.
                           Με την αναταραχή αυτή ο Μεταξάς θέτει ζήτημα επανόδου του βασιλιά Γεωργίου Β΄.
1936 μ.Χ.           13 Απριλίου. Θάνατος του Βενιζέλου.
                           17 Μαΐου. Θάνατος του αρχηγού του λαϊκού κόμματος Παν. Τσαλδάρη.
                           4 Αυγούστου. Δικτατορία Ιωάννη Μεταξά.
1940 μ.Χ.           15 Αυγούστου. Το καταδρομικό «ΕΛΛΗ» τορπιλίζεται από ιταλικό υποβρύχιο στο λιμάνι της Τήνου.                                                          Πόλεμος εναντίον της φασιστικής Ιταλίας. Αρχιστράτηγος ορίζεται ο Αλ. Παπάγος κηρύσσοντας γενική επιστράτευση.
1941 μ.Χ.           29 Ιανουαρίου. Θάνατος Ιωάννη Μεταξά. Ο βασιλιάς ορίζει προσωρινά τη προεδρία της κυβέρνησης στον Αλ. Κορυζή.
                           6 Απριλίου. Πόλεμος εναντίον της χιτλερικής Γερμανίας.
                           20 έως 31 Μαΐου. Μάχη της Κρήτης.
1941-1944 μ.ΧΓερμανική κατοχή.
                           Εμφύλιος πόλεμος. Αναταραχή στη χώρα.
                           16 Φεβρουαρίου 1942. Το ΕΑΜ (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο) ανακοινώνει την ίδρυση του ΕΛΑΣ (Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού).
                           26 Νοεμβρίου 1942. Ανατινάσσεται η γέφυρα του Γοργοπόταμου από αντιστασιακές δυνάμεις του ΕΛΑΣ και του Άρη Βελουχιώτη και του ΕΔΕΣ (Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος) υπό του Ναπολέοντα Ζέρβα.
                           4 Δεκεμβρίου 1944. Αιματηρές συγκρούσεις (εμφύλιες) στην Αθήνα (Δεκεμβριανά).       
1945 μ.Χ.           12 Φεβρουαρίου. Σύμφωνο Βάρκιζας (κηρύσσει αμνηστία στους αντάρτες και επανέρχεται η χώρα σε ομαλή κατάσταση.
1946 μ.Χ.           Ιανουάριος. Το Κ.Κ.Ε. προσπαθεί να αναλάβει την εξουσία και η χώρα αιματοκυλιέται για άλλα τρία χρόνια.
1947 μ.Χ.           1 Απριλίου. Πεθαίνει ο βασιλιάς Γεώργιος ο Β΄ και αναλαμβάνει ο αδερφός του Παύλος.
1949 μ.Χ.           (καλοκαίρι)- Ήττα του Δημοκρατικού Στρατού στο Βίτσι.    
1950 μ.Χ.           5 Μαρτίου. Παραίτηση Παπάγου από το στράτευμα.
1952 μ.Χ.           16 Νοεμβρίου. Εκλογές. Νικητής ο Παπάγου. Η κυβέρνηση με υπουργό Συντονισμού το Σπύρο Μαρκεζίνη, παραχωρεί βάσεις στις Η.Π.Α. και γίνεται η Ελλάδα σταθερό μέλος του Ν.Α.Τ.Ο. με τη συμφωνία στις 12 Οκτωβρίου 1952.
1955 μ.Χ.           Οκτώβριος. Θάνατος του Παπάγου.
                           Ισχυρή διένεξη μεταξύ Ελλάδας και Αγγλίας διαταράσσει τις σχέσεις των δύο κρατών εξ’αιτίας του κυπριακού ζητήματος. Οι Κύπριοι με επικεφαλής τον επίσκοπο Κίτιο και αργότερα αρχιεπίσκοπο Μακάριο επιδιώκοντας την αυτοδιάθεσή τους και την ένωσή τους με την Ελλάδα συναντούν την έντονη αντίδραση των Άγγλων. Έτσι αρχίζει ο ένοπλος αγώνας της μυστικής κυπριακής οργάνωσης ΕΟΚΑ (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών) με επικεφαλής το Διγενή (ψευδώνυμο του συνταγματάρχη του ελληνικού στρατού Γεωργίου Γρίβα). Μετά το θάνατο του Παπάγου το θέμα της Κύπρου κληροδοτείται στο Κωνσταντίνο Καραμανλή, ιδρυτή του νέου κόμματος, της ΕΡΕ (Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση). Ο αρχηγός της ΕΡΕ κυβερνά επί 8 χρόνια (1955-1963).Μικρά κόμματα ενώθηκαν σε ένα και έκαναν το κόμμα της  «Ένωσης Κέντρου», με επικεφαλείς το Σοφοκλή Βενιζέλο και το Γεώργιο Παπανδρέου.
1963 μ.Χ.           Μάιος. Δολοφονία του βουλευτή της Αριστεράς, Γρηγόρη Λαμπράκη.
                           18 Μαΐου. Παραίτηση του Καραμανλή ύστερα από προστριβή του πρωθυπουργού με τα Ανάκτορα.
1964 μ.Χ.           Ύστερα από επανειλημμένες εκλογές, το Φεβρουάριο, έρχεται στην αρχή ο Γεώργιος Παπανδρέου (ο Σοφ. Βενιζέλος πεθαίνει τον ίδιο μήνα) με το53%. Ο Καραμανλής φεύγει για το Παρίσι αφήνοντας ως αντικαταστάτη του τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο.
                           Το Μάρτιο πεθαίνει ο βασιλιάς Παύλος και στο θρόνο ανεβαίνει ο γιος του Κωνσταντίνος, σε ηλικία 24 ετών.
                           Αναταραχή στη χώρα ύστερα από διάφορα αίτια (αντιρρήσεις ορισμένων υπουργών για την οικονομική πολιτική του Παπανδρέου ειδικά από το Κων. Μητσοτάκη ως υπουργού Οικονομικών, φιλοδοξίες για την αρχηγία του κόμματος, κρυφές και φανερές αντιθέσεις προς το γιο του πρωθυπουργού, Ανδρέα Παπανδρέου, έναρξη δίκης εναντίον του Κων. Καραμανλή, συλλήψεις και ανακρίσεις δημοκρατικών αξιωματικών ότι κινούνται στη μυστική οργάνωση ΑΣΠΙΔΑ κι ότι βρίσκονται σε επαφή με τον Ανδ. Παπανδρέου), φέρνουν σε ρήξη το βασιλιά Κωνσταντίνο με το πρωθυπουργό και τη παραίτηση το τελευταίου (Ιούλιος του 1965). Οι βουλευτές που διαφωνούν με τον αρχηγό τους, οι λεγόμενοι «αποστάτες»,φεύγουν και δημιουργούν δύο αλλεπάλληλες βραχύβιες κυβερνήσεις και τη κυβέρνηση Στεφ. Στεφανόπουλου με τη βοήθεια της ΕΡΕ. Ο αρχηγός της ΕΡΕ αποσύρεται και η κυβέρνηση πέφτει (20 Δεκεμβρίου 1966). Ακολουθεί υπηρεσιακή κυβέρνηση του Ιωάν. Παρασκευόπουλου (24 Δεκεμβρίου 1966-30 Μαρτίου 1967).
1967 μ.Χ.           Η κυβέρνηση του Παν. Κανελλόπουλου η οποία σχηματίζεται στις 3 Απριλίου, διαλύει τη βουλή και προκηρύσσει εκλογές για τις 28 Μαΐου.
                           21 Απριλίου. Οι τρεις αρχηγοί του κινήματος, Γ, Παπαδόπουλος, Στυλ. Παττακός, Νικ. Μακαρέζος, πιέζουν το βασιλιά Κωνσταντίνο ο οποίος υποκύπτει αφού προηγουμένως διορίζει ως πρωθυπουργό τον  Κόλλια (πριν εισαγγελέας του Αρείου Πάγου), άνθρωπος της εμπιστοσύνης του.
                           13 Δεκεμβρίου. Αποτυχημένο βασιλικό αντικίνημα με συμμετοχή του πρωθυπουργού Κόλλια. Οι συνωμότες καταφεύγουν στην Ιταλία. Διορίζεται αντιβασιλιάς ο Γεώρ. Ζωϊτάκης και πρωθυπουργός ο Παπαδόπουλος. Μετά από αναταραχές ο Παπαδόπουλος κάνει νόθο δημοψήφισμα και αποσπά την έγκριση του λαού (29 Σεπτεμβρίου 1968)
                           29 Ιουλίου. Νόθο δημοψήφισμα το οποίο οι δικτάτορες καταλύουν και τυπικά τη βασιλεία και ανακηρύσσουν δημοκρατία με πρόεδρο φυσικά το Παπαδόπουλο. Σχηματίζει κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Σπύρο Μαρκεζίνη.
1973 μ.Χ.           17 Νοεμβρίου. Αναταραχή με φοιτητές στο Πολυτεχνείο με τραγικές συνέπειες.
                           25 Νοεμβρίου. Ανατροπή του Παπαδόπουλου από τον Δημ. Ιωαννίδη. Πρόεδρος της δημοκρατίας ο Φαίδων Γκιζίκης. Πρωθυπουργός ο Αδ. Ανδρουτσόπουλος.
1974 μ.Χ.           15 Ιουλίου. Πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου στη Κύπρο, αφού οι δικτάτορες θέλουν να τοποθετήσουν κάποιον της αρεσκείας των Η.Π.Α. Οι Τούρκοι βρίσκουν την ευκαιρία και καταλαμβάνουν το 40% του νησιού.
                           23 Ιουλίου. Πτώση του καθεστώτος και αποκατάσταση της Δημοκρατίας αφού ήρθε ο Καραμανλής (ονομάστηκε κυβέρνηση «εθνικής ενότητος»).
                           17 Νοεμβρίου. Εκλογές. Ο Καραμανλής κερδίζει με 54.7%.
1980 μ.Χ.           Γίνεται Πρόεδρος  της Δημοκρατίας ο Κων. Καραμανλής και αναλαμβάνει πρωθυπουργός ο Γεώργιος Ράλλης.
1981 μ.Χ.           Η Ελλάδα γίνεται μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (ΕΟΚ).
                           Ο Ανδρέας Παπανδρέου με το ΠΑΣΟΚ (Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα) αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση της χώρας.
1985 μ.Χ.           29 Μαρτίου. Εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Χρήστος Σαρτζετάκης.
1989-1990μ.Χ.   Βραχύβιες κυβερνήσεις συνεργασίας ΝΔ-Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου και ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου.
1990 μ.Χ.           8 Απριλίου. Εθνικές εκλογές. Πρωθυπουργός ο Κων. Μητσοτάκης.
                           4 Μαΐου. Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Κων. Καραμανλής.
1993 μ.Χ.           13 Οκτωβρίου. Το ΠΑΣΟΚ κερδίζει τις εκλογές και ο Ανδρέας Παπανδρέου σχηματίζει τη τελευταία του κυβέρνηση.
1995 μ.Χ.           Εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Κωστής Στεφανόπουλος.
1996 μ.Χ.           22 Ιανουαρίου. Ο Κώστας Σημίτης διαδέχεται τον Ανδρέα Παπανδρέου στη  πρωθυπουργία, ύστερα από τη παραίτησή του δεύτερου, λόγω επιδείνωσης της υγείας του.
                           28-31 Ιανουαρίου. Ελληνοτουρκική κρίση για τη κυριότητα των βραχονησίδων Ίμια.
2000 μ.Χ.           Ένταξη της Ελλάδας στην Ο.Ν.Ε. (ευρωπαϊκή, Οικονομική και Νομισματική Ένωση).
2002 μ.Χ.           1 Ιανουαρίου. Το «ευρώ» αντικαθιστά τη «δραχμή».
2004 μ.Χ.           9 Μαρτίου. Εθνικές εκλογές. Νίκη της ΝΔ (Νέα Δημοκρατία) και πρωθυπουργός ο Κώστας Καραμανλής, ανηψιός του αείμνηστου Προέδρου της Δημοκρατίας Κων. Καραμανλή.
                           13-29 Αυγούστου. Διεξαγωγή των 28ων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα.
2005 μ.Χ.           Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Κάρολος Παπούλιας.
2007 μ.Χ.           Εθνικές εκλογές. Νίκη της ΝΔ. Πρωθυπουργός ο Κώστας Καραμανλής.
2009 μ.Χ.           4 Οκτωβρίου. Εθνικές εκλογές. Νίκη του ΠΑΣΟΚ (Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα). Πρωθυπουργός ο Γιώργος Παπανδρέου, γιος του αείμνηστου, ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ και πρώην πρωθυπουργού, Ανδρέα Παπανδρέου.

Αναγνώστες